De opdracht van Mariken bij Noaberkracht Dinkelland Tubbergen

Haute Equipe-ers zitten door heel het land ‘op’ opdracht. Maar wat voor opdrachten? En wat doen ze precies? In deze rubriek maak je kennis met onze adviseurs en de opdrachten die zij doen. Deze keer: senior adviseur sociaal domein Mariken Ligtvoet.

Mariken als interimmanager bij ambtelijke organisatie Noaberkracht

Sinds september 2023 is Mariken aan de slag bij de ambtelijke organisatie Noaberkracht Dinkelland Tubbergen. Die organisatie werkt sinds 2013 voor de gemeente Dinkelland en de gemeente Tubbergen. Mariken is daar actief als interimmanager van het team Bedrijfsvoering, bestaande uit zo’n 80 collega’s. Vanuit die rol draagt zij bij aan de doorontwikkeling van de ambtelijke organisatie. ‘Het begeleiden van het programma Organisatieontwikkeling in combinatie met het geven van leiding aan de collega’s van HR, Financiën, Communicatie en Inkoop is een kolfje naar mijn hand en maakt deze opdracht uitdagend en de verandering kansrijk.’

Nu echt tijd voor organisatieontwikkeling

‘In de afgelopen jaren heeft Noaberkracht zich niet kunnen richten op de organisatieontwikkeling. Onder andere vanwege de coronaperiode en ook door een oriëntatiefase met Oldenzaal over de vraag wel of niet samen te gaan. Die samenwerking ging niet door. Het is nu echt tijd om de organisatieontwikkeling in gang te zetten; wat moeten we veranderen en hoe gaan we dat aanpakken? De organisatie heeft te lang stilgestaan en veel verbeteringen zijn weggezakt en verloren gegaan.’ In het verleden heeft Mariken organisatieontwikkelingstrajecten werkende weg opgepakt. ‘Ik doe het zelf, ik geef – als leidinggevende – het voorbeeld. Wat betekent deze verandering in de praktijk? En dan volgt de rest, is mijn overtuiging. En ik heb het niet over cultuur, maar over gedrag.’ En, niet onbelangrijk; je moet volgens Mariken bij dergelijke trajecten altijd voor ogen houden hoe de inwoners en ondernemers er beter van worden.

Veranderopgave 

‘We hebben met het managementteam, de directie en de programmaregisseurs tijdens 2 à 3 heidagen een analyse gemaakt van de zaken waar we als Noaberkracht mee aan de slag moeten. Er gingen en gaan heel veel dingen goed. Bijvoorbeeld de loyaliteit en de bereidheid om hard te werken. Maar de zakelijkheid mag en moet beter. Het is nodig heldere resultaatafspraken met elkaar te maken. En een goede werkverdeling.’ Voorgaande is extra van belang, omdat zakelijkheid één van de drie kernwaarden is van Noaberkracht, naast ondernemend en betrokken. De te boeken winst op het gebied van zakelijkheid komt aan de oppervlakte op momenten dat er onvoldoende capaciteit is, of de gewenste resultaten van een project niet helder genoeg zijn. En bij het geven van feedback aan collega’s. ‘Ik wil graag dat collega’s dingen tegen elkaar kunnen uitspreken.’ Mariken doet het in ieder geval zelf. ‘Ik ben ervan overtuigd dat je als leidinggevende het goede voorbeeld moet geven; je moet doen wat je van je medewerkers verlangt.’

‘Noaberkracht is een goed lopende samenwerking van beide gemeente. Veel processen zijn op orde. Maar we maken er niet altijd gebruik van. Dus waar zit de noodzaak van veranderen en hoe verleid je medewerkers om daaraan bij te dragen, zodat de verandering blijft als ik straks weer weg ben? En de verbeteringen echt beklijven. Dat is en blijft het allerleukste aan mijn werk als interimmanager en veranderaar,’ aldus Mariken.

Een tussentijdse reflectie van de opdracht

‘De grootste uitdaging voor mijzelf binnen deze opdracht is dat ik directer ben dan dat collega’s, gemiddeld genomen, zijn. Hoe sluit ik bij hen aan, zonder mezelf helemaal aan te passen, en hoe breng ik de collega’s toch een stap verder?’ De opdracht loopt tot en met mei 2024. ‘Uiteindelijk kan ik deze opdracht als succesvol gaan beschouwen als ik ander gedrag zie bij collega’s en opdrachtgeverschap echt wordt vervuld. En dat er echt iets verandert en achterblijft als ik straks weer weg ben.’ Mariken is blij dat ze deze opdracht als externe mag doen. ‘Ik ben effectiever in mijn werk als externe. Onafhankelijker, kritischer en tegelijkertijd empathischer. Ook binnen deze opdracht ervaar ik dat weer.’