De opdracht van; Niels de Boer
De sociaal domeiners van Haute Equipe zitten door heel het land ‘op’ opdracht. Maar, wat voor opdrachten? En wat doen ze precies? In deze rubriek willen we jou zo nu en dan kennis laten maken met onze adviseurs en de opdrachten die zij doen. Deze keer: Niels de Boer
De adviseurs van het team sociaal domein van Haute Equipe voeren hun opdrachten vaak voor de overheid uit. Denk aan een gemeente, een gemeenschappelijke regeling of de VNG. Maar niet altijd. Niels de Boer, medior adviseur bij Haute Equipe, is als beleidsmedewerker zeven maanden aan de slag gegaan voor Sevagram.
Sevagram omschrijft zichzelf als “een organisatie die diensten levert op het gebied van zorg, wonen en welzijn aan vooral ouderen in de regio's Parkstad en Heuvelland”. Niels voegt toe: “ze zitten in de transitie naar een welzijnsorganisatie”. Sevagram heeft 22 zorgcentra en een dienstencentrum met overkoepelende diensten zoals HR (human resources), financiën en de beleidsafdeling. Niels werkte vanuit het dienstencentrum voor de beleidsafdeling.
“Van, toen nog mijn woonplaats, Amsterdam naar Limburg is een heel eind. Ondanks corona – en juist omdat we elkaar door corona zo weinig zagen - hechtte ik er waarde aan twee dagen per week op locatie te zijn. Met een overnachting in een hotel – als de maatregelen tegen het coronavirus het toelieten - was dat goed te doen. Op locatie zijn hielp me de omgeving, de organisatie en ‘de Limburger’ te leren kennen. En het hielp mijn collega’s mij, de Amsterdammer, te leren kennen”.
Werkzaamheden
“Ik werd ingehuurd omdat de invulling van een vacature langer duurde dan gehoopt. In eerste instantie ondersteunde ik bij lopende zaken. Gaandeweg ben ik op allerlei andere onderwerpen ingezet en ben ik collega’s gaan helpen die overliepen van het werk. Zo werden de werkweken van de veiligheidscoördinator een periode in beslag genomen door de gevolgen van de overstromingen van vorig jaar. Ik schoof toen door naar een deel van haar reguliere werk”.
“Terugkijkend heb ik me in de uiteindelijke zeven maanden beziggehouden met BHV-beleid, klimaatbeheersing, rookvrij-, veiligheids- en mondzorgbeleid. Ik heb geprobeerd het mondzorgbeleid te verbeteren en te implementeren. Wat kan en moet er vanwege (gewijzigde) wet- en regelgeving beter? Wat willen we als organisatie en wat zijn de (on)mogelijkheden?”
Per 2030 wordt Sevagram door wetgeving verplicht rookvrije gebouwen te hebben. Niels heeft samen met de cliëntenraad en de ondernemingsraad gesproken over de weg daarnaartoe. “Discussies daarover kunnen ingewikkeld zijn. Aan de ene kant heb je wetgeving die je tot bepaalde zaken verplicht, aan de andere kant heb je personen die roken, en dat willen blijven kunnen in of rond een gebouw. Je ontneemt ook personen in de laatste levensfase de mogelijkheid te roken in hun directe omgeving”.
En het BHV-beleid? Een berekening van Niels, op basis van normtijden waarin een gebouw of een vleugel van een gebouw ontruimd moet zijn, liet zien dat er te weinig BHV’ers in de organisatie waren. “De managementteams van de verschillende regio’s waarin de zorgcentra zijn ingedeeld schrokken van de resultaten. Maar hoe los je het op? Voldoende aanwezige BHV’ers tijdens met name nachtdiensten is onrealistisch. Dus de oplossing zit ‘m ook in materiele aanpassingen; compartimenten die voor 30 minuten brandvrij blijven”.
Toegevoegde waarde en verschil
“De groepen waarmee je binnen de organisatie écht te maken hebt zijn heel anders dan binnen een gemeente. Binnen een gemeente gaat het om het college van burgemeester en wethouders, de gemeenteraad en de interne ambtelijke afdelingen. Bij Sevagram had ik te maken met de cliënten- en ondernemingsraad. Het gaat binnen Sevagram wat sneller en de lijntjes zijn wat korter dan binnen de gemeenten waar ik voor heb gewerkt”.
“Mijn opdracht hield op omdat de vacature ingevuld kon worden. Het was een heel interessante tijd. Ik kon het eens van een andere kant dan het gemeentelijk perspectief bekijken. Je krijgt dan bijvoorbeeld beter mee hoeveel tijd, energie en moeite het oprakelen van door de overheid gevraagde informatie vergt. Ik vraag me nu scherper af; wat is de toegevoegde waarde van die informatie? En hoeveel zorgtijd gaat daaraan verloren? Deze inzichten neem ik mee naar mijn volgende opdrachtgevers”.
Terug naar overzicht
